Tüm yetişkinler bir zamanlar çocuktu… Ne yazık ki pek azı bunu hatırlar / Antoine de Saint-Exupéry

Oyun oynamayı biliyor musunuz ?Anne olmaya karar verdiğimde benim de aklıma bu soru gelmemişti Hatta o dönemde biri sorsa herhalde "Biliyorum" derdim Çocukken hayatımızın belli bir döneminde oyun oynadık Ama bunun unutulan,yeniden öğrenilmesi,geliştirilmesi ve bu uğurda emek harcanması gereken birşey olduğunu Janjan hayatıma girdikten sonra anladım  Biyolojik saatim tik taklamaya başladığında ölçtüm, biçtim ve "anne olmaya hazırım" dedim Amaaa birşeyi atladım "Oyun"

Janjan 45 günlüktü ; takip etmem gereken bir rutin , beslenip temizlenmesi gereken bir bebek , ev işleri ve maalesef kendime hazırladığım bir "yapılacaklar listesi" vardı hayatımda Eşim eve geldiğinde üzerini değiştirip salona yanımıza geldi; baba_oğul onları başbaşa bıraktım Yemek hazırlarken salondan agular , sesler gelmeye başladı Neredeyse 1 aya yakın süredir 7/24 Janjan ile vakit geçiriyordum ama ilk agu'yu eşim kaptı Benim yapmadığım ve onun yaptığı hem de fazlasıyla doğru yaptığı şey Janjan'a yetişkin gibi değil bebek gibi davranmaktı Komik sesler çıkarıyor ; o ses çıkarıp abartılı hareketler yaptıkça Janjan daha çok tepki veriyordu Peki kendimi değiştirmek için hemen harekete geçtim mi ? Hayır ... Tamam dedim babası bu konuda iyi; o oyun oynasın ben de besleyeyim , temizleyeyim,öpeyim,koklayayım İlk bakışta mantıklı...

Janjan 7 aylıkken işe döndüm Eşimle aynı saatlerde eve girmeye başladık Babası geldiğinde şap şap emekleyerek ona giden yavru beni görünce ters istikamete gitmeye başladı Neden ? Çünkü baba eğlenceydi; ben ise sebze çorbası,banyo,alt değiştirme,uyku anlamına geliyordum Janjan'ın sadece fiziksel ihtiyaçlarını gidermenin,öpüp koklamanın yeterli olmadığını artık benim de ruhunu beslemem gerektiğini gördüm

İlk işim internette araştırma yapmak oldu "Adım Adım" setlerini keşfettim Bebeğinizin ayına göre size bir kutu geliyor İçinde o aya ait yapacağınız aktiviteleri anlatan bir kitapçık ve materyaller var 

Kitaplar aldım; özellikle ayına uygun oyunları anlatan kitapları seçtim Okuyup uygulamaya başladım  Üzerlerinde hayvanlar, taşıtlar , nesneler vs olan oyun kartları aldım Onlarla oynamaya başladık;oynarken seslerini taklit etmeye başladım Çok zor kırdım zincirlerimi...

Gittim ona içinde minyatür gıda maddeleri olan bir alışveriş arabası aldım Kendime de evcilik takımı

Ben oyuncak ocağımla mutfağa girerken o babamızın açtığı tezgahtan alışveriş yapıp bana getirdi şakacıktan yemekler pişirip yedik,içtik

Parmak boyaları (halı ve kanepeyi gözüm bile görmedi),oyun hamurları , pastel ve sulu boyalar,çıkartmalı kitaplar,boyama kitapları girmeye başladı hayatımıza Kocaman legolarla oynadık, kuleler yaptık, o devirdi bir daha yaptık bir daha devirdi ama yılmadık

Yavaş yavaş iletişimimiz güçlendi Babanın tahtını deviremedim ama tercih edilecek 2. kişi olmayı başardım Eşim tahtının sarsılması pahasına bana destek oldu Ben oyuna dahil olduğumda yavaş yavaş çekti kendisini Rol çalmadı Değişik, benim varlığından haberdar olmadığım oyuncaklar getirdi Janjan'a annenle de oynayabilirsin dedi

Zamanla materyale , oyuncağa ihtiyaç duymadan oyun kurar veya elimizdeki oyuncakları farklı şekilde kullanır duruma geldim Mesela geçtiğimiz temmuz ayında tatilde parkta oynarken kollarımı iki yana açıp uçak oldum Janjan arkamda yemyeşil düz bir alanda koşmaya başladık Arkamı bir döndüm oteldeki bütün çocuklar uçak olmuş peşimizden geliyor Çaylarını içen diğer tüm ebeveynlerin ağzı bir karış açık

Özetle sevgili anne adayları ve anneler sadece fiziksel ihtiyaçları gidermek,öpüp koklamak yetmiyor artıkBebek oyun istiyor ; onun seviyesine inilsin istiyor Hem annesiyle hem de babasıyla doya doya oyun oynamak istiyor Oyunla öğreniyor,oyunla hayal gücü gelişiyor ve gün geliyor oyunu kendisi kurup sizi dahil ediyor