İlkokula başlamak gibi bir şey doğum izninden işe dönmek...

İlkokula başlamak gibi bir şey doğum izninden işe dönmek...

Janjan'dan sonraki iş hayatımın ilk gününde heyecanlı ama evi bıraktığım için buruk hissediyordum Annelik mesaisinin yanında işi nasıl götüreceğimi hiç sorgulamadım Janjan hayatıma girdikten sonra öyle güçlü bir insana dönüştüm ki dünyanın kuyruğu olsa tutup tepetaklak çevirebilirdim Hala öyle hissediyorum Aradan geçen 2 yılda sadece bir kez işi bırakmayı düşündüm ona da değineceğim

Anne bebek dostu bir şirkette çalıştığım için toplu süt iznimi ve kullanamadığım yıllık izinlerimin tamamını doğum iznimin peşine ekledim 30.Ocak'ta ayrıldığım işyerime 09.Eylül'de döndüm Janjan'ın 7. ayının bitmesine 4 gün vardı Zor mu oldu ? Evet...

Neler yaptım ? Kendimi nasıl hazırladım ?

- Kamera sistemi

Bakıcınızı bulmadan kurdurmanızı tavsiye ederim Sonra "ben geldiğimde yoktu" "böyle konuşmamıştık" "konuşmuştuk ama gerek yok vazgeçtim" türü söylemleri engellemiş olacaksınız 

http://www.bebekizle.com/ ile çalıştık Evinize gelip birkaç saat içinde kameraları kurup kullanılır hale getirip ; görüntüleme yapacağınız tüm cihazlara uygulamaları yükleyip eğitim verip gidiyorlar Bir defa ödediğiniz ücrete 2 yıllık teknik destek ve kullanıcı hatası nedeniyle görüntü alamadığınızda girdiğiniz krizleri şipşak çözmeye hazır bir işyeri sahibi dahil Kime önerdiysem pişman olmadılar 

İşe tabletimle döndüm Yöneticilerime tüm gün izleyemeyeceğimi ancak tabletim açık ve ihtiyacım olduğunda bakabildiğim bir ortamda rahat;aklım geride kalmadan çalışabileceğimi söyledim ve onlara bu sebepten bir sıkıntı yaşamayacaklarının sözünü verdim Sağolsun kırmayıp kabul ettiler ben de sözümü tuttum

- Bebeğe kim bakacak ?

Janjan'ı bakıcı ile büyüttük Ben anneanne ve/veya babanenin en iyi bakıcıdan daha iyi olacağını savunanlardanım ancak bizim böyle bir imkanımız olmadı Belki çevrenizde anneanne ve/veya babaanne ile çocuk büyüten birilerine sorsanız bakıcı daha iyi diyecek ama zaten insanoğlu hep kendi yaşadığını bilir,bir diğeri hep daha iyidir

Bakıcımızı işe dönmeden 2 ay önce başlattım Çok genç ve tecrübesizdi Peki neden seçtim ? Annesi o zamanlar hayatta olan anneannemin yardımcısıydı Daha güvenli hissettim;eğitirim diye düşündüm 

Eğittim de ... Janjan'ın beslenmesi ve temizliği ile dört dörtlük ilgilendi ancak büyüdükçe artan güvenlik ve iletişim ihtiyacımızı maalesef karşılayamadı 7 ay sonra yollarımızı ayırdık ve Janjan 2 yaşında okula başlayana kadar kalan son bakıcımız hayatımıza girdi 45 yaşında Kendi çocukları dahil 6 yavru büyütmüş;benim kafamdaki "bakıcı" kavramını altüst eden bir kadındı Allah razı olsun ve yolunu açık etsin

• Deneyimli bakıcıdan şaşmayın 
• Mutlaka referans bilgilerini alın ve arayın _ Güvenilirliği ve işbilirliği yanında şefkat ve bebekle iletişimini de sorgulayın
• İçinize sinmediyse yol verin 
• Bebekle bakıcıyı evde yalnız bırakın Tüm gün yapamadım ben ama 1-2 saatlik aralarımız oldu Ayrılığa hazırlandık ve bakıcı ile bebek arasındaki gönül bağının kurulmasını yardımcı oldu

- Günlük plan

Bebeğinizin rutini yoksa işe dönmeden mutlaka ama mutlaka hayatını düzene sokun İnsan yavrusu rutin seviyor,yemeğini ne zaman yiyeceğinin ,altının ne zaman değiştirileceğinin ,ne zaman banyo yapacağının belli olması kendisini daha güvende hissettiriyor

Kalkış saati -  - devam sütünün nasıl hazırlandığı - kahvaltısının tarifi - ara öğünleri -öğle uykusuna kaçta yatıp kaçta kalkacağı - aldığı ilaç veya vitaminin saati ve nasıl verileceği - öğle yemeği saati porsiyonu vs aklınıza gelen herşeyi kocamaaan bir kağıda yazıp en görülür yere asın Ve sosyal medya hesabınızı nasıl takip ediyoranız takipçisi olun 

İşyerinizden evi izleyemiyorsanız akşam geldiğinizde saat atlata atlata izleyin Yarım saatlik sapmalar kabul edilebilir canım hemen bakıcıyı aramak için telefona sarılmayın :) Kameraları bakıcının gözünde korkunç hale getirmemek için izlerken gördüğünüz ve düzeltilmesini istediğiniz şeylerin yanında olumlu şeyleri de not alarak ona söyleyin 

Öncelik bebek ancak günlük plana evin toplanması, süpürülüp silinmesi,kallavi bir sofra olmasa da bir kap yemek hazırlanması gibi işleri ekleyin Bakıcınızın bebeğiniz uyurken bunları parça parça yapacak hayli hayli zamanı olacaktır Böylece akşam eve geldiğinizde size özlem giderecek daha çok zaman kalacaktır

-Acil durumda aranacak kişi _gidilecek hastane_bebeğinizin bilgileri

Janjan bakıcısıyla beraberken havale geçirene kadar maalesef bu konuda bir adım atmamıştım

Komşularımız büyük bir özveri ile ilk müdahalesini evde yapıp hastaneye yetiştirdiler İşi bırakmayı düşündüğüm tek gündü... Bu nedenle 

• Apartmanınızdan siz işyerindeyken evde olabilecek minimum iki kişiyi belirleyip kendilerinin de onayını alarak telefon numaralarını ve kapı numaralarını bakıcınıza verin Evinize yakın oturan hısım , akrabaları da listeye ekleyin
• Bebeğinizi takip eden doktorunuzun adı_soyadı,iletişim bilgileri,çalıştığı hastanenin adı ve adresi, bebeğinizin kimlik,aşı kartı ve varsa özel sağlık sigortası kartının fotokopisini verin Biri unutursa diğeri hatırlar ama hepsinin unutma ihtimaline karşılık birer kopya kendinize alın veya benim yaptığım gibi orjinaller çantanızda gezin

- Evdeki iş bölümü

Evinizi geçindirirken hayat nasıl müşterekse bebeğinizi büyütürken de müşterek olmalı

Kolik nöbetlerimiz bittikten sonra işe dönene kadar geceleri ben kalkıp Janjan'ın herşeyiyle ilgilendim Eşim sabah erken kalkıp işe gittiği için onu bu mesaiye dahil etmedim Bazılarınız iyi ama bebek dediğin saat 11'e kadar uyumuyor diyebilir Haklısınız... Janjan'ın 6'da kalktığı dönemler oldu ama ben evdeydim ve gün içinde o uyurken yarım saat bile olsa uyuyabiliyordum 

İşe döndükten sonra da bir müddet bu şekilde devam etti Yorgunluktan yığılana kadar teslim bayrağımı kaldırmadım Janjan bazen hiç uyanmıyordu ama uyandığı dönemlerde bir gece ben kalktıysam diğer gece eşim kalktı Durum çok fenaysa ikimiz de kalktık 

Sıra kimdeyse uyuma numarası yapmadı,nöbetten kaçmadı

Ben masayı hazırlıyorsam eşim Janjan'ı oyaladı ; eşim maç izliyorsa ben ilgilendim İkimizin aynı anda yapması gereken farklı bir şey varsa fayda_maliyet analizi yapıp karar verdik hiiiiç içinden çıkamadıysak önce yapan kazandı Ama bunun çetelesini tutup koz olarak bir yerlerde saklamadık

- İş _ yaşam dengesi

Aile hayatınızın nasıl olduğunu ,evinizde size kimlerin ne derece ihtiyaç duyduğunu sizden başkasının bilmesini beklemek ,dile getirmemek hata olur İş_yaşam dengenizi kuracak kişi sizsiniz...
Finansal Muhasebe Yöneticisi olarak çalışıyorum Ay kapanışlarımız, raporlama dönemlerimiz, denetimlerimiz her daim hayatımızda
Janjan'dan sonra kendimi disipline etmem gerekti Bitirip çıkayım tarzımı terkettim ;ekiple beraber yapacağım bir şey değilse mesai sonrasında ofiste kalmadım Aldım bilgisayarımı eve geldim Janjan'la ilgilendim, hasret giderdim O uyuduktan sonra oturdum bilgisayarımın başına gece kaça kadar çalışmam gerektiyse çalıştım Ekiple beraber yapmam gerekiyorsa uyumadan önce evde oldum Üst üste 2 gün kalmadım 1 gün ofiste kalmam gerektiyse ertesi gün zamanında eve geldim

Tüm yetişkinler bir zamanlar çocuktu… Ne yazık ki pek azı bunu hatırlar / Antoine de Saint-Exupéry

Oyun oynamayı biliyor musunuz ?Anne olmaya karar verdiğimde benim de aklıma bu soru gelmemişti Hatta o dönemde biri sorsa herhalde "Biliyorum" derdim Çocukken hayatımızın belli bir döneminde oyun oynadık Ama bunun unutulan,yeniden öğrenilmesi,geliştirilmesi ve bu uğurda emek harcanması gereken birşey olduğunu Janjan hayatıma girdikten sonra anladım  Biyolojik saatim tik taklamaya başladığında ölçtüm, biçtim ve "anne olmaya hazırım" dedim Amaaa birşeyi atladım "Oyun"

Janjan 45 günlüktü ; takip etmem gereken bir rutin , beslenip temizlenmesi gereken bir bebek , ev işleri ve maalesef kendime hazırladığım bir "yapılacaklar listesi" vardı hayatımda Eşim eve geldiğinde üzerini değiştirip salona yanımıza geldi; baba_oğul onları başbaşa bıraktım Yemek hazırlarken salondan agular , sesler gelmeye başladı Neredeyse 1 aya yakın süredir 7/24 Janjan ile vakit geçiriyordum ama ilk agu'yu eşim kaptı Benim yapmadığım ve onun yaptığı hem de fazlasıyla doğru yaptığı şey Janjan'a yetişkin gibi değil bebek gibi davranmaktı Komik sesler çıkarıyor ; o ses çıkarıp abartılı hareketler yaptıkça Janjan daha çok tepki veriyordu Peki kendimi değiştirmek için hemen harekete geçtim mi ? Hayır ... Tamam dedim babası bu konuda iyi; o oyun oynasın ben de besleyeyim , temizleyeyim,öpeyim,koklayayım İlk bakışta mantıklı...

Janjan 7 aylıkken işe döndüm Eşimle aynı saatlerde eve girmeye başladık Babası geldiğinde şap şap emekleyerek ona giden yavru beni görünce ters istikamete gitmeye başladı Neden ? Çünkü baba eğlenceydi; ben ise sebze çorbası,banyo,alt değiştirme,uyku anlamına geliyordum Janjan'ın sadece fiziksel ihtiyaçlarını gidermenin,öpüp koklamanın yeterli olmadığını artık benim de ruhunu beslemem gerektiğini gördüm

İlk işim internette araştırma yapmak oldu "Adım Adım" setlerini keşfettim Bebeğinizin ayına göre size bir kutu geliyor İçinde o aya ait yapacağınız aktiviteleri anlatan bir kitapçık ve materyaller var 

Kitaplar aldım; özellikle ayına uygun oyunları anlatan kitapları seçtim Okuyup uygulamaya başladım  Üzerlerinde hayvanlar, taşıtlar , nesneler vs olan oyun kartları aldım Onlarla oynamaya başladık;oynarken seslerini taklit etmeye başladım Çok zor kırdım zincirlerimi...

Gittim ona içinde minyatür gıda maddeleri olan bir alışveriş arabası aldım Kendime de evcilik takımı

Ben oyuncak ocağımla mutfağa girerken o babamızın açtığı tezgahtan alışveriş yapıp bana getirdi şakacıktan yemekler pişirip yedik,içtik

Parmak boyaları (halı ve kanepeyi gözüm bile görmedi),oyun hamurları , pastel ve sulu boyalar,çıkartmalı kitaplar,boyama kitapları girmeye başladı hayatımıza Kocaman legolarla oynadık, kuleler yaptık, o devirdi bir daha yaptık bir daha devirdi ama yılmadık

Yavaş yavaş iletişimimiz güçlendi Babanın tahtını deviremedim ama tercih edilecek 2. kişi olmayı başardım Eşim tahtının sarsılması pahasına bana destek oldu Ben oyuna dahil olduğumda yavaş yavaş çekti kendisini Rol çalmadı Değişik, benim varlığından haberdar olmadığım oyuncaklar getirdi Janjan'a annenle de oynayabilirsin dedi

Zamanla materyale , oyuncağa ihtiyaç duymadan oyun kurar veya elimizdeki oyuncakları farklı şekilde kullanır duruma geldim Mesela geçtiğimiz temmuz ayında tatilde parkta oynarken kollarımı iki yana açıp uçak oldum Janjan arkamda yemyeşil düz bir alanda koşmaya başladık Arkamı bir döndüm oteldeki bütün çocuklar uçak olmuş peşimizden geliyor Çaylarını içen diğer tüm ebeveynlerin ağzı bir karış açık

Özetle sevgili anne adayları ve anneler sadece fiziksel ihtiyaçları gidermek,öpüp koklamak yetmiyor artıkBebek oyun istiyor ; onun seviyesine inilsin istiyor Hem annesiyle hem de babasıyla doya doya oyun oynamak istiyor Oyunla öğreniyor,oyunla hayal gücü gelişiyor ve gün geliyor oyunu kendisi kurup sizi dahil ediyor

  

Kolik mi dediniz ? Ne ki oooo ? Araba markası filan mı ?

Sabah hastanedeki odaya yerleştik. Yarım saat sonra hemşirelerimiz Janjan'ı getirdiler :)

Bütün gün kucağımızdan bırakmadık. Kurulu bebek gibi 3 saatte 1 uyanıyor besle,altını değiştir , kokla,uyut

Arada hemşireler gelip kontrol etti  Her şey yolunda Süpeeeer çok şükür :)

Gece mışıl mışıl uyumaya başladı Biz de artık yatalım dedik Daha yastığa kafam değmeden bir feryat koptu  Fırladım baktım sanki birkaç dakika önce mışıl mışıl uyuyan yavru o değil Hemen aldım yatağından, peşpeşe emzik,meme,biberon denedim Yok almıyor Hımm altını kirletti o zaman, açtım altı da temiz :/

15 dakika geçti hala ağlıyor Odayı bırakın hastane yıkılıyor

Hemşiremiz girdi odaya biz eşimle Janjan'a ööööyle bakakalmışız.

"aaaaa ne oldu sizeee gel bakalım" dedi kucağına aldı Janjan'ı

"Uyuyordu... Birşeyi yoktuuuu...Altı temiz, Karnı tok hebe hebeeee" birşeyler geveleyebildim

"Kolik" dedi hemşire, sesi hala kulaklarımda dün gibi "Kolik mi dediniz ? Ne ki ooo ? Araba markası filan mı ?" "Gaz sancısı diyen var, sebepsiz olduğunu da söyleyen var" dedi "Tamam ne yapacağız ? Nasıl geçecek ? Aman allahım hala ağlıyor" "Şanslıysanız 3 ayda şanssızsanız 6 ayda geçer" dedi Janjan'ı kucağıma verdi karnına nasıl masaj yapacağımı,ağlama nöbeti sırasında kucakta nasıl taşıyacağımı gösterdi ve odadan çıktı O anda şanslı olmayı diledim 

Hemen altını çizeyim her ağlama kolik değil ; iletişimini sadece ağlayarak kurabilen yavruda aşağıdaki ihtimalleri eledikten sonra kolikten bahsedilebiliyor

- Aç mı ? 

Sütünüz gelmiş ve emziriyor olabilirsiniz ancak sütünüzün yetip yetmediği ilk başlarda hep bir soru işareti olarak karşınıza çıkıyor . Ben uzun yoğun bakım dönemi nedeniyle emziremedim. Sütümü sağıp verdiğim için ne kadar içtiğini biliyordum. Eğer emziriyorsanız her emzirmeden sonra 30 ml anne sütünü veya devam sütünü biberona koyup içtiği kadar verin. Böylece aç kalmasını engellemiş olur bu maddeyi elersiniz

- Altı pis mi ?

Piyasadaki bezler artık rahatsız etmiyor bebekleri ama ne olur ne olmaz kaka yapmamış dahi olsa altını değiştirin Böylece bu maddeyi de eledik

-Başka sağlık problemi var mı ?

Ateşini ölçün ; aft olma ihtimaline karşın ağzının içini kontrol edin; pişik var mı bakın kıyafetinde onu rahatsız edecek , canını acıtacak birşey var mı kontrol edin

Eğer hala ağlıyorsa ve nöbetler akşamları başlıyorsa ; tebrikler kolik bebeğiniz var... 

Şanslıysanız 3 ayda şanssızsanız 6 ayda geçecek

Peki biz bu süreçte neler öğrendik neler yaptık ;

-Akşam eşim gelir gelmez yemeğimizi yedik ve hazır şekilde beklemeye başladık Ağlama krizi için 10 kaplan gücünde hazırlandık

-Akşam misafirliğe gitmemeyi ; misafir kabul etmemeyi ; gelecekse de yükümüzü hafifletecek kol kasına sahip misafirleri tercih ettik

-Janjan'ın rahat ettiği kucakta taşıma pozisyonunu keşfettik ; yüzü öne bakar şekilde sırtı anne veya babanın karnına yapışık; bazı bebekler karınları anne veya babanın omuzunda taşınmayı tercih edebiliyor

-Kolik'in sağlık problemi olmadığını 2-3 saat sonra geçeceğini öğrendik Böylece stres olmamayı başardık Özellikle annenin stresini bebek hemen algılıyor ve daha uzun bir nöbet yaşıyor

-Bir "pırt"ın ne kadar kıymetli olduğunu gördük

-Doktorumuza ilaç sorduk "samp simplex" önerdi ama peşinden "işe yaramayacak ama alın isterseniz"dedi Bırakın Türkiye'de satılanları aynı etken maddeye sahip olmalarına rağmen Almanya'dan bile getirttim Hiç bir işe yaramadı

-2. ay kontrolü için hastaneye gittiğimizde yoğun bakım hemşirelerimizi ziyaret ettik Janjan'ı geri vermeyi denedik "1 ay sonra gelip alacağız" dedik En azından şansımızı denedik

-Ninni öğrendim ben. Hiç bilmiyordum Özellikle ritmik şarkılar ve ninnilerin dikkatini biraz dağıttığını ve Janjan'ı sakinleştirdiğini farkettik

Böylece 3 ayı geçirdik... Ama kolik geçmedi :(

Tam 3.5 aylıktı bir akşam yine Janjan'ı doyurdum;altını değiştirdim, hazır şekilde nöbeti bekliyoruz 

Gelmedi :) Bıçak gibi kesildi :)

Ben Bir Prematüre Annesiyim...

13.Şubat.13 Hayatıma JanJan Girdi...
Doğum tarihi maalesef bizim tarafımızdan özel seçilmedi ; "bu tarihte sezeryanla gelsin" demedik doktorumuza ; Janjan seçti bu tarihi... 33. hafta yeni bitmişti
26. haftada erken doğum sancım tuttu ve ilaçlarla doğumu durdurduk 15 gün yattım...
32. haftada doğum iznine ayrıldım ve 13.Şubat.13 gece 00:20'de şiddetli bir kasılmayla uyandım.
Eşim gaz sancısı olduğunu söyleyerek sırtımı sıvazladı ve uyuyakaldım. 2. sancı geldiğinde ilk yaptığım şey saate bakmaktı 01:00. 40 dakika geçmiş diye geçirdim içimden; eşimi kaldırdım
Beni hastaneye götür dedim ; fişek hızıyla hazırlandık
Ayakkabılarımı giydim o anda biri bana "eşyalarını al" dedi Eşime "hemen geliyorum" dedim Salona girdim. Janjan'ın mobilyaları gelmiş boya kokusu geçsin diye kapakları açık havalandırılıyordu, aldığımız herşey hurçların içinde salona yığılmış durumda...
32. haftada izne ayrılan bir anne adayı olarak bu kadar hazırlıksızım yani... Cahillik işte :)
Hurçların içinden bir tane hastane çıkışı aldım ;elime geçen ilk market poşetine koydum, lohusa geceliğimi de koydum bırakın ütülenmesini daha yıkanmamışlar bile...Kapıya döndüm "Çıkabiliriz" dedim. Eşim gülümsedi "yaw dur bir gidelim bakalım hem deneyim olur bizim içinde ne kadar sürede gittiğimizi ölçelim" dedi Sustum... Çünkü biliyordum ben bu sancıyı önceden de yaşadım.
Evden çıktım ve 21 gün sonra kucağımda oğlumla evime döndüm...
Sabah 05:46'da sezeryanle dünyaya geldi Janjan
Boy : 49 cm Kilo:2.815 gr
Ufacık değildi ama ciğerleri gelişmemişti ,kalbinde delik vardı makinaya bağlı kaldı ,10.gün sonuna kadar hiç kimse umut vermedi/veremedi
Bu süre zarfında kız kardeşimde kaldım ;evi doğum yaptığım hastanenin hemen yanındaydı. Evime göndermediler. Sağolsunlar ; haklarını ödeyemem. Her gün süt sağıp hastanaye götürdüm 18. gün normal odaya çıktık (fotoğraf o güne ait) 21.gün evimize geldik ve maceramız başladı...
Anne olmayı , annelik yapmayı ve ne kadar cahil olduğumu öğrenmeye başladım :)

Bebeğiniz yoğun bakımda ise;

1- Sütünüz var ise ona sahip çıkın , kendinizi üzüp sütü kaçırmanız hem sizin psikolojiniz hem de bebeğiniz için iyi değil;sütünüz yoksa hiiiç canınızı sıkmayın devam sütü diye bir şey var hiç bir bebek aç kalmıyor artık
2- Piyasadaki süt pompaları yerine hastanede verdikleri gibi kocaman pompalardan kiralayın ; hastaneden bilgi alabilirsiniz; alamazsanız bana yazın ben size gereken tüm bilgileri veririm
3- Ağlamak mı istiyorsunuz ? Bir odaya kapanıp ağlayın hem de bağıra bağıra ağlayın ve bitince yüzünüzü yıkayıp mücadelenize kaldığı yerden devam edin
4- Acıklı haberlerden , moralinizi bozan herşeyden ve herkesten uzak durun
5- Eşinize sarılın ... Gerekiyorsa psikolojik destek alın Benim eşim bu süreçte çok güçlü durdu yanımda ama yoğun bakımda bebeği olup görmeye gelmek istemeyen babalara da şahit oldum Kaybetme korkusu yüzünden aralarındaki gönül bağını kurmak istemiyorlardı bebekleriyle.
Evet siz annesiniz ama o da baba... Onun da sizin kadar desteğe ihtiyacı var
6- Bebeğinizin dosyasındaki tetkiklerin kopyalarını alın birden fazla Doktor'a gösterin Hatta bizim yaptığımızı yapın bebek onlara gidemiyorsa siz doktorları alıp hastaneye getirin
7- Bebeğinizin odası hazır değilse hazırlayın O odaya gelecek ...
8- Evinizde kalmayın ; annenizin,kayınvalideniz,kız kardeşiniz ,arkadaşınız kim varsa misafir olun
9- Falancanın bilmem nesinin bebeği de kalmış yoğun bakımda şöyle olmuş böyle olmuş ... söylemlerini duymak istemediğinizi herkese söyleyin Siz teksiniz ; bebeğiniz tek. Sonucun ne olacağını sadece size bu mucizeyi veren Allah biliyor

Bebeğiniz sağlıklı şekilde çıktı ve evinize geldiyseniz;

1- Her türlü yardım talebini itinayla kabul edin Mümkünse yanınızda anneniz kalsın
2- Hastanede kurulan rutinini evde de devam ettirin ; ileride çoook faydasını göreceksiniz
3- Bana Janjan 50 günlükken ASM'deki doktorumuzun perişanlığımı görünce söylediği bir söz
"Ağlamaktan hayatını kaybeden bir bebek ne gördüm ne de literatürde okudum.Konuşabilse derdini anlatacak annesi ama yapamıyor o seninle bu şekilde konuşuyor açım diyor , altım ıslak diyor , gazım var , canım sıkıldı diyor" Metanetli olun aklınıza bu sözü getirin deriiin bir nefes alın
4- Eve 2 ay misafir kabul etmeyin ; bir kendinize gelin ondan sonra pasta , börek yiyecek çok zaman olacak inşallah. Küsen olursa hiç kafanıza takmayın Daha sonra bebekle ziyaret edip alırsınız gönüllerini.
5- Uyuyabildiğiniz her anı değerlendirin ; 5 dakika bile olsa
6- Eşinize de görev verin ; evet işe gidip geldiği için yorgun biliyorum ben de yaşadım En azından işten gelip dinlendikten sonra yatana kadar size destek olsun 1 saat bile yeter Böylece baba-evlat bağı da daha kolay kurulacaktır
7- Kendinizi de besleyin ... Evet yanlış okumadınız ben tüm gün aç kaldığımı hatırlıyorum
Sevgili Seniha Teyzem 45. gün telefonda konuşurken bana belgesellerdeki aslanları,kaplanları örnek göstermişti Yavrularını bırakıp ava gidiyorlar önce kendilerini doyuruyorlar sonra yavrularını besliyorlar Anne sağlıklı , sağlam olacakki yavrusuna bakabilsin sürekliliği olsun demişti